Pałac w Smolicach - siedziba Spółki

Otoczenie parku, które wraz z pałacem stanowią całość, zachwycają harmonią i różnorodnością. Bogactwo elementów architektury stanowią wartość artystyczną, oddającą najwyższą dbałość architekta i właścicieli. Mury pałacu przyciągają pasjonatów historii, a goście przekraczając jego próg, ściszają nieco swój głos wobec majestatu jego historii, którą daje się odczuć we wnętrzach pałacu.

Historia powstania

W północnej części parku krajobrazowego stał drewniany parterowy dwór szlachecki, wzbogacony o piętrową wystawkę wspartą dwoma kolumnami. W jego miejscu został wybudowany nowy budynek dla Samsona Wollera, nowego właściciela Smolic. Był to wtedy budynek typowej rezydencji ziemiańskiej z dominującą nad całością wieżą feudalną. Było to zestawienie obok siebie wyższej i niższej części budynku, a kontrastami i przeciwwagą była wstawiona pomiędzy nimi wieża. Po ślubie córki Heleny z hrabią von Zietenem w roku 1893 rozpoczęła się dalsza rozbudowa pałacu. Nabrała ona rozmachu po śmierci Samsona Wollera w 1900 roku oraz po podziale majątku, który nastąpił rok później. Rozbudowa nastąpiła dlatego, że pałac nie był wystarczająco reprezentacyjny oraz nie odpowiadał randze, jaką posiadał hrabia. Narastał też wraz z awansami i tytułami hrabiego na dworze cesarskim. Brakowało apartamentów dla gości i dużej sali. Po przebudowie ożywiło się w pałacu życie towarzyskie, zaczęło przyjeżdżać wielu arystokratów i wojskowych. Właścicielem pałacu była żona, dlatego program pałacu uległ przemianom. Ważne stały się funkcje mieszkalne rezydencji, zwracało się większą uwagę na wygodę. Również brak dzieci wpłynął na zmiany w przebudowie. Budowla została postawiona na rzucie w kształcie litery „L”, która powstała w wyniku rozbudowy (3 lub 4 etapy), co powoduje niejednorodność budynku. Pałac jest w charakterze neobarokowo-klasycznym. Jest przykładem stosowania „stylu cesarskiego” w jego imperialnej, wilhelmińskiej wersji. Mówi o tym kompozycja całości, znakomite detale oraz wystrój reprezentacyjnych, bogato zdobionych wnętrz. Przebudowa pałacu zakończyła się po 1909 roku. Wtedy właśnie został rozebrany stary kościółek i na jego miejscu została rozbudowana część pałacu. Ostatnim etapem było dobudowanie do dwóch elewacji bocznych (południowo-zachodniej i północno wschodniej) trzech pozornych trzyczęściowych baszt. Sądząc po detalach ten etap przebudowy był już realizowany przez architektów niemieckich.

Porównując architekturę pałacu w Smolicach z innymi obiektami neobarokowymi, tj. z rezydencjami polskimi i niemieckimi, które powstały w tym okresie na terenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego można stwierdzić, że wśród innych obiektów nie ma on pałacu o równej sobie randze.

Do dnia dzisiejszego udało się zachować oryginalny wystrój wnętrza tylko w gabinecie hrabiego, zwanym pokojem myśliwskim (obecny gabinet Prezesa Zarządu HR Smolice). Znajdowały się w nim wtedy trofea oraz arsenał broni. W pozostałych wnętrzach niewiele jest elementów z tamtych lat. Część uległa zniszczeniu w pożarze w lutym 1945 roku, inne zostały skradzione przez wycofujących się Niemców, a później przez wojska radzieckie i miejscową ludność. Wnętrza pałacu urządzone były niemal po królewsku i z wielkim rozmachem. Pozwalał na to status majątkowy ówczesnych właścicieli. Potwierdzeniem tego jest chociażby fakt, że Otylia, siostra hrabiny Zieten, miała w swej łazience basen zamiast wanny.

Klikając w poniższy link przeniesiesz się przed siedzibę naszej firmy, którą otacza piękny park, a także odwiedzisz gabinet Prezesa Zarządu, które jako jedyne pomieszczenie zachowało swój oryginalny wystrój wnętrza… czyli „wylądujesz na dywaniku u szefa” ;) Zapraszamy do wirtualnej wycieczki! Poniżej możesz zapoznać się również z historią budowy pałacu.