Kukurydza jest rośliną wysiewaną najpóźniej spośród wszystkich upraw polowych. Umożliwia to lepsze przygotowanie pola pod zasiewy, gdyż w tym czasie na polu znajduje się więcej chwastów niż pod rośliny wysiewane wcześniej.
Wschodzące chwasty można zniszczyć mechanicznie z wykorzystaniem aktywnych oraz biernych narzędzi uprawowych. Pozostałe cechy charakterystyczne dla uprawy kukurydzy, sprzyjają jej silnemu zachwaszczeniu.
Są to: szeroka rozstawa rzędów, rzadki siew oraz pionowy wzrost wąskiej w przekroju, nierozgałęzionej rośliny (stanowi minimalną konkurencję dla chwastów). Nawet w optymalnych warunkach, przez około 5 tygodni od siewu, chwasty mają dogodne warunki do wzrostu i rozwoju, gdyż nie muszą konkurować z rośliną uprawną. Na glebach lekkich wysiew nasion jest często wykonywany na głębokość ok. 7 cm. Wtedy okres wschodów kukurydzy jest o wiele niż chwastów. Dodatkowo kukurydza jest rośliną ciepłolubną i reaguje na majowe chłody. Objawia się to opóźnionymi wschodami lub bardzo powolnym wzrostem początkowym. W uprawie kukurydzy zaleca się stosować następujące metody ochrony roślin: niechemiczne, chemiczne lub obie metody łącznie. Bez względu na sposób odchwaszczania, należy znać ogólną charakterystykę chwastów występujących w kukurydzy: termin wschodów, siłę wzrostu, wymagania pokarmowe, stopień konkurencyjności i pozostałe cechy botaniczne związane ze współzawodniczeniem.
Metody niechemiczne ze względu na propagowanie integrowanej ochrony roślin. Zaliczamy do nich mechaniczne odchwaszczanie, które może być stosowane dużo wcześniej przed wysiewem ziarna kukurydzy. Dogodnym momentem rozpoczęcia walki z chwastami jest podorywka, wykonana jak najwcześniej po zbiorze przedplonu, na głębokość 5-7 cm. Tak wykonany zabieg ogranicza straty wilgoci w glebie, niszczy już rosnące chwasty oraz pobudza nasiona do kiełkowania. W celu uniknięcia strat wody, jak najszybciej po podorywce, trzeba zabronować pole. Po orce zimowej należy pozostawić wysztorcowane skiby. Cześć nasion, zwłaszcza roślin jarych, kiełkują i giną po wystąpieniu ujemnej temperatury. Wiosną, gdy warunki wilgotnościowo-glebowe pozwalają na wjazd sprzętu bez groźby zniszczenia gruzełkowatej struktury gleby, należy przystąpić do bronowania. Ponowne bronowanie (kultywatorowanie, włókowanie, agregat), które niszczy wschodzące chwasty, można wykonać w ramach agrotechnicznych zabiegów przedsiewnych.
Mechaniczne odchwaszczanie najlepiej wykonać podczas przeciętnego uwilgotnieni gleby. Usuwanie chwastów z przesuszonej gleby niszczy jej strukturę i może być przyczyną uszkodzenia roślin kukurydzy. Planując w uprawie roślin kukurydzy mechaniczne odchwaszczanie należy pamiętać, aby szerokość międzyrzędzi dostosować do rozstawu kół ciągnika lub posiadanych opielaczy.
Zgodnie z dobrą praktyką ochrony roślin zabiegi chemiczne można wykonywać, jeżeli został przekroczony próg szkodliwości. Obecnie preferowane są dwa zabiegi: doglebowo i nalistnie. Mając jednak na uwadze metody integrowane, dobrą praktykę ochrony roślin, a także względy ekonomiczne, dąży się do wdrożenia i zalecenia dawek dzielonych. Na podstawie badań zalecane są dwa zabiegi, których sumaryczna ilość powinna pokrywać się z łącznymi dawkami herbicydów zastosowanych standardowo. Dąży się jednak do tego, aby w oparciu o doświadczalnie opracowany program badawczy i umiejętnie wykonane zabiegi, uzyskać zadowalający efekt chwastobójczy po zaaplikowaniu dawek dzielonych, w których łączna ilość substancji czynnych jest mniejsza niż dawki jednorazowej.
Pośrednim rozwiązaniem jest przeprowadzenie intensywnej ochrony mechanicznej i wykonanie jednego zabiegu nalistnego obniżoną dawką herbicydu (lub ich mieszaniną).
Jednym z elementów optymalnej ochrony jest termin wykonania zabiegu. Obejmuje on fazę rozwojową roślin kukurydzy oraz zwalczanych chwastów. Nie dotyczy to zabiegów doglebowych, których istotnym elementem jest wilgotność gleby pozwalająca na zaktywizowanie się w niej zastosowanego herbicydu. Należy zwrócić uwagę, że niektóre herbicydy doglebowe są także zalecane nalistnie. Nie zmienia to faktu, że nadal działają przez glebę i niszczą tylko młode chwasty, które nie zdążyły wykształcić silnego systemu korzeniowego.
Kukurydza jest odporna na działanie herbicydów do fazy 8-ego liścia. Konkretne zalecenia określają optymalny przedział faz rozwojowych dla poszczególnych substancji czynnych. Do najbardziej selektywnych należą preparaty zawierające związki sulfonylomocznikowe. Regulatory wzrostu, mimo że są zalecane w różnych terminach, w praktyce nie powinny być stosowane później jak w fazie 5-ciu liści kukurydzy, ponieważ grodzi to uszkodzeniem kolb.
Chwasty dwuliścienne podczas zabiegu powinny być jak najmłodsze. Jest to ogólne zalecenie, a zarazem wymóg w przypadku dawek dzielonych (obniżone dawki). Starsze chwasty dość skutecznie niszczy florasulam, chociaż proces ten trwa (wizualnie) stosunkowo długo. Chwasty prosowate najefektywniej są zwalczane w fazie dwóch liści do początku krzewienia. Niszczone są przez większość zarejestrowanych herbicydów do ochrony kukurydzy, które równocześnie zwalczają różne gatunki dwuliścienne. Perz właściwy jest wrażliwy na niektóre środki sulfonylomocznikowe, a największą wrażliwość wykazuje w fazie 4-6 liści, czyli gdy osiągnie wysokość 20-25 cm.
Inż. Adam Paradowski
Serwis wykorzystuje pliki cookies m.in. w celu poprawienia jej personalizacji. Każdy może sam decydować o tym czy dopuszcza pliki cookies, ustawiając odpowiednio swoją przeglądarkę. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Prywatności.