Najczęstszym kierunkiem użytkowania jest uprawa na ziarno bądź kiszonkę. Dokonując wyboru odmiany ziarnowej należy zwrócić uwagę, by odmiana miała korzystny stosunek masy ziarna do masy reszty rośliny, cechowała się szybkim wysychaniem ziarna na polu (tzw. „dry down”), duży udział masy ziarna w masie kolby (im większy, tym lepiej). Dobrze, jeśli kolby osadzone są na jednym poziomie, co ułatwia zbiór kombajnowy. Na kiszonkę natomiast nadają się odmiany przede wszystkim o wysokiej strawności masy organicznej i dużej zawartości energii w części nadziemnej rośliny. Zawartość suchej masy powinna zawierać się w przedziale 30‑35% w momencie kiszenia, natomiast udział kolb w plonie powinien wynosić powyżej 50%. Bardzo często odmiany charakteryzują się wszechstronnym zastosowaniem z przeznaczeniem do obu kierunków użytkowania. Przy wyborze odmiany warto zwrócić uwagę, czy dana odmiana posiada cechę „stay green”. Dzięki temu liście rośliny dłużej zachowują swoją zieloność, dostarczając składników pokarmowych. Takie odmiany wyżej plonują w uprawie na ziarno, natomiast kiszonka cechuje się większą strawnością. Ponadto odmiany „stay green” mają zwiększoną odporność na choroby.
Odmiany mieszańcowe kukurydzy różnią się wczesnością dojrzewania. W Polsce szczególne znaczenie przy wyborze odmiany mają warunki klimatyczno-glebowe. Kukurydza jako roślina ciepłolubna wymaga ścisłej rejonizacji, a więc dopasowania odmiany do danego rejonu na podstawie jej klasy wczesności czyli liczby FAO. Im ta liczba mniejsza, tym odmiana jest wcześniejsza, a jej okres wegetacyjny jest krótszy. W Polsce zaleca się uprawę odmian o klasie wczesności poniżej FAO 300. Wczesność odmiany ma istotne znaczenie przy wyborze kierunku uprawy, z którą związana jest plenność kukurydzy. Błąd przy doborze wczesności odmiany może mieć poważne skutki. Jeśli zostanie dobrana zbyt wczesna odmiana niż jest zalecana dla danego rejonu, można utracić część plonów, który można potencjalnie uzyskać przy wyborze odmiany późniejszej i plenniejszej. W sytuacji odwrotnej, kiedy zostanie wybrana odmiana zbyt późna, zwiększa się ryzyko zbioru przy zbyt dużej wilgotności ziarna, a to spowoduje wzrost nakładów na jego suszenie. Zbyt późna odmiana może opóźnić osiągnięcie dojrzałości technologicznej do zbioru na kiszonkę, w konsekwencji opóźni zbiór lub będzie trzeba zbierać kukurydzę w zbyt wczesnej fazie (uzyska się masę kiszonkową o znacznie mniejszej wartości żywieniowej). W doborze wczesności odmiany do rejonu uprawy pomocna może się okazać mapa na stronie 15 niniejszego katalogu.
czyli poziom plonu nadziemnej części rośliny (masy kiszonkowej) lub poziom plonu ziarna. Informacje o plonowaniu publikują firmy nasienne na podstawie własnych doświadczeń. Wyniki plonowania poszczególnych odmian można również uzyskać z publikacji wyników badań COBORU oraz PDOiR. Na poziom plonowania wpływ mają także lokalne warunki środowiska oraz warunki pogodowe w danym sezonie wegetacyjnym, dlatego w celu uzyskania obiektywnej informacji warto porównywać plonowanie odmiany w danym regionie w okresie ostatnich kilku lat.
Dokonując wyboru odmiany należy zwrócić uwagę m.in. na reakcję odmiany na chłody lub niedobór wilgoci (nieco bardziej odporne są odmiany o ziarnie typu flint), odporność na wyleganie korzeniowe i łodygowe, stanowisko, itp.
Istotniejsza jest odporność na choroby grzybowe, m.in. Fusarium, głownia guzowata i pyłkowa, drobna plamistość liści oraz niektóre szkodniki: ploniarka zbożówka, omacnica prosowianka. Zanim dokona się wyboru odmiany warto odwiedzić prezentacje polowe organizowane corocznie przez firmy nasienne w wielu rejonach kraju, gdzie jest okazja „na żywo” przyjrzeć się i porównać wiele odmian, a dodatkowo zdobyć wiele cennych informacji nt. technologii, nawożenia i ochrony w produkcji kukurydzy.
Serwis wykorzystuje pliki cookies m.in. w celu poprawienia jej personalizacji. Każdy może sam decydować o tym czy dopuszcza pliki cookies, ustawiając odpowiednio swoją przeglądarkę. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Prywatności.