Wymagania glebowe i przedplon
Proso nie lubi gleb zimnych, podmokłych oraz głębokich piasków. Najwyższe plony uzyskuje się na glebach zasobnych w próchnicę kompleksów pszennych. Jednak przy właściwej agrotechnice i nawożeniu, może być uprawiane na glebach kompleksów żytnich. W uprawie prosa ważne są: dobra struktura gleby, odczyn zbliżony do obojętnego (pH 6‑6,5) oraz małe zachwaszczenie pola (szczególnie niepożądane są chwasty prosowate). Najlepszymi przedplonami są rośliny motylkowe, strączkowe i okopowe na oborniku. Dobrymi przedplonami są również zboża ozime i jare (uprawiane nie później niż 3 lata po oborniku) oraz poplony ozime.
Uprawa roli
Zalecana uprawa roli powinna być taka jak pod inne zboża jare. Ma ona na celu przede wszystkim zmagazynowanie wody w glebie i niszczenie wschodzących chwastów. Po zbiorze przedplonu należy wykonać zespół uprawek pożniwnych, a przed zimą powinna być wykonana głęboka orka przedzimowa. Po okopowych i niektórych strączkowych można ograniczyć się tylko do wykonania orki przedzimowej. Wiosenne zabiegi uprawowe powinny ograniczyć parowanie wody, zniszczyć wcześnie wschodzące chwasty oraz dobrze doprawić glebę przed siewem z uwagi na drobne nasiona prosa.
Siew
Warunkiem uzyskania wysokich plonów jest dobry materiał siewny, zaprawiony odpowiednimi zaprawami nasiennymi. Termin siewu prosa zależy od rejonu uprawy, optymalny to 15‑20 maja. Zbyt wczesny siew (koniec kwietnia – początek maja) naraża rośliny na wiosenne przymrozki, a siew opóźniony (początek czerwca) obniża plony i opóźnia dojrzewanie roślin. Ilość wysiewu: 15‑20 kg/ha. Rozstawa rzędów 25‑30 cm (mniejsza na glebach lżejszych, większa na glebach zasobniejszych). Głębokość siewu na glebach cięższych 1‑2 cm, na lekkich do 4 cm.
Nawożenie
Nawożenie mineralne zależy od zasobności gleby, przedplonu, a także spodziewanego plonu: fosforowe 40‑60 (słabsze stanowiska) do 50‑80 kg P2O5/ha, potasowe 40‑60 (stanowiska słabsze) do 60‑100 kg K2O/ha. Nawożenie azotowe 40‑50 do 80‑140 kg N/ha (w zależności od zasobności stanowiska), stosowane w dwóch dawkach.
Ochrona roślin
Straty plonu spowodowane przez choroby i szkodniki są niewielkie. Proso porażane jest tylko przez głownię prosa oraz sporadycznie atakowane przez omacnicę prosowiankę. Występowaniu głowni można zapobiegać tylko poprzez zaprawianie nasion zalecanymi zaprawami nasiennymi. Proso jest bardzo wrażliwe na stosowanie herbicydów, szczególnie na ich pozostałość w glebie. Walkę z chwastami prowadzi się w okresie od wschodów do krzewienia broną lekką lub broną chwastownika. Można też zastosować herbicyd, gdy rośliny osiągną 10‑15 cm wysokości. Wcześniejsze, względnie późniejsze stosowanie herbicydów, powoduje uszkodzenia i opóźnia rozwój roślin. Zabiegi ochrony roślin wykonywać zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin. Informacje o środkach ochrony roślin dopuszczonych przez MRiRW do obrotu i stosowania w Polsce są dostępne pod adresem: www.minrol.gov.pl (na podstronach: Informacje branżowe → Produkcja roślinna → Ochrona roślin)
Zbiór
Termin zbioru prosa przypada zwykle w III dekadzie sierpnia lub w I dekadzie września. Tradycyjnego, dwufazowego zbioru dokonujemy, gdy nasiona górnej części wiechy są w pełni dojrzałe, w środkowej osiągają dojrzałość woskową, a w dolnej jej początek. Słoma podczas zbioru jest przeważnie zielona. Zbiór jednofazowy kombajnem wykonuje się w fazie pełnej dojrzałości ziarniaków w całej wiesze. Zapewnia on najmniejsze straty plonu, ale ziarno wymaga wówczas dodatkowego dosuszania.