Pielęgnacja mechaniczna

W sprzyjających warunkach proso wschodzi po 6-7 dniach od siewu. W razie opóźniania się wschodów (niskie temperatury, zaskorupienie gleby) należy zastosować bronę lub wał kolczatkę. Po ukazaniu się pierwszego liścia następuje zahamowanie wzrostu prosa, co sprzyja rozwojowi chwastów. Aby zniszczyć chwasty, a także przeciwdziałać ewentualnemu zaskorupieniu się roli, należy wykonać bronowanie powierzchni pola broną średnią.

Natomiast po wschodach do pielęgnacji wskazane byłoby zastosowanie pielników wielorzędowych. Zabieg ten można wykonywać aż do momentu zakrycia międzyrzędzi. Ilość wykonanych zabiegów zależy od stopnia zachwaszczenia plantacji. Zazwyczaj wystarczają dwa zabiegi: w fazie krzewienia i strzelania w źdźbło.

Pielęgnacja chemiczna

Zwalczanie chwastów

Proso jest bardziej wrażliwe na herbicydy niż inne rośliny zbożowe. W jego uprawie możliwe jest tylko zwalczanie chwastów dwuliściennych. W razie silnego zachwaszczenia można stosować herbicyd w okresie, gdy rośliny prosa osiągną 10-15 cm wysokości. Wcześniejsze względnie późniejsze stosowanie herbicydów powoduje uszkodzenia i opóźnia rozwój roślin.

Zwalczanie chorób

Zagrożenie porażenia prosa chorobami nie jest duże. W warunkach wpływających na przedłużenie okresu kiełkowania, a zwłaszcza chłody oraz ciężkie i mokre gleby sprzyjają porażeniu przez głownię prosa. Jednak skutecznie przeciwdziała temu zaprawianie ziarna.

Zwalczanie szkodników

Ze szkodników najgroźniejsza jest omacnica prosowianka, a zwłaszcza jej postać larwalna. Zwalczaie polega na wykonaniu głębokiej podorywki i orki zimowej, stosowaniu siewów w III dekadzie maja oraz niszczeniu chwastów grubołodygowych.