liczba FAO

wskaźnik wczesności odmian czyli długość okresu wegetacyjnego potrzebnego do zakumulowania suchej masy. Liczbę FAO określa COBORU,na podstawie której odmiany są rekomendowane do uprawy w odpowiednich rejonach kraju.

Klasy wczesności kukurydzy:

• wczesne: do FAO 220
• średniowczesne: FAO 230‑250
• średniopóźne: FAO 260‑290
• późne: FAO 300‑350

COBORU

(pełna nazwa: Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych) – organ pełniący funkcje związane z nasiennictwem oraz prawną ochroną odmian roślin uprawnych. Do jego podstawowych zadań należy m.in.: prowadzenie krajowego rejestru odmian,prowadzenie księgi ochrony wyłącznego prawa do odmian,wyrażanie zgody na obrót materiałem siewnym z przeznaczeniem na prowadzenie testów i doświadczeń polowych odmian przyjętych do badań urzędowych.

PDOiR

(pełna nazwa: Porejestrowe Doświadczalnictwo Odmianowe i Rolnicze) – system stworzony na bazie porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego(PDO), obejmującego swym zakresem nie tylko doświadczenia odmianowe, ale również odmianowo agrotechniczne. Realizowane jest w formie różnych serii doświadczeń w poszczególnych województwach i w skali całego kraju. Na podstawie jego wyników badań tworzone są w poszczególnych województwach listy zalecanych do uprawy odmian na obszarze województwa.

odmiana mieszańcowa kukurydzy

odmiana w stopniu F1/C1, w którym uzyskuje się efekt heterozji (bujności). Tworzy się ją w wyniku krzyżowania odpowiednio dobranych komponentów matecznych i ojcowskich. Forma mateczna, od której pochodzą nasiona F1/C1, jest kastrowana (usunięcie wiech przez kwitnieniem ręcznie lub mechanicznie) lub genetycznie pozbawiona możliwości wytwarzania pyłku (linie MS). Formy ojcowskie służą wyłącznie do zapylania.

Efekty heterozji uzyskuje się wyłącznie w pokoleniu F1/C1, gdyż w następnym i dalszych pokoleniach występuje segregacja cech, która powoduje gwałtowny spadek plonów ziarna i kiszonki oraz obniżenie poziomu i nnych cech, dlatego nasiona F1/C1 nie mogą być przedmiotem dalszej reprodukcji.

wczesny wigor

szybki rozwój roślin w początkowym okresie wegetacji, wpływa na potencjał plonowania.

stay green

cecha utrzymująca zieloność liści i łodyg w okresie dojrzewania, co umożliwia dłuższą akumulację składników pokarmowych i większą koncentrację suchej masy w kolbach. Dzięki temu okres zbioru jest wydłużony, a masa do zakiszania uzyskana z mieszańców typu „stay green” łatwiej się zakisza, dzięki wyższej zawartości wody w liściach i łodygach.

dry down

cecha odmiany o szybkim wysychaniu ziarna na polu. Ułatwiają to m.in. luźno ułożone liście okrywowe kolby i cieńsza okrywa owocowo-nasienna ziarniaka. Cecha ta umożliwia zbiory ziarna o niższej wilgotności.

CCM (ang. skrót: Corn-Cob-Mix)

kiszonka uzyskiwana z odkoszulkowanych, wilgotnych całych kolb. Sposób zbioru tą metodą pozwala uzyskać 10‑15% więcej paszy z tej samej powierzchni pola w porównaniu do zbioru kukurydzy na ziarno. Kiszonka najczęściej stosowana w żywieniu trzody chlewnej.

SC – (ang. skrót: single cross)

odmiana mieszańcowa pojedyncza uzyskana z krzyżowania dwóch komponentów A x B, jest określana mianem mieszańca pojedynczego

TC – (ang. skrót: threeway cross)

odmiana mieszańcowa trójliniowa uzyskana z krzyżowania trzech komponentów,matecznego mieszańca AB i ojcowskiego C(AB x C)

Legenda (kierunki użytkowania)

Stopniowanie

Dotyczy profilu agronomicznego i tolerancję na choroby

*** bardzo dobrze
** dobrze
* średnio