Substancje gorzkie (alkaloidy) występują w zielonej masie i w nasionach łubinów odmian łubinu wąskolistnego w ilościach bardzo małych poniżej 0,030%- nie są absolutnie toksyczne dla zwierząt. Świnie i drób charakteryzują się jednak wyostrzonym zmysłem smaku i ich obecność w paszy jest przez nie wyczuwalna. Mówimy wtedy o pogorszeniu smakowitości paszy mogącej skutkować niższym spożyciem i w konsekwencji obniżeniem dobowych przyrostów.

Czytaj więcej...

1. Wyleganie

W przypadku uprawy grochu większość rolników uwzględnia już przy wyborze odmiany do siewu jej odporność na wyleganie kalkulując, że koszt zbioru stojącego łanu jest o wiele niższy, a ponadto zmniejszają się straty nasion przy zbiorze i polepsza ich jakość.

Czytaj więcej...

Łubin wąskolistny i żółty stanowią dwa podstawowe gatunki uprawne łubinu w Polsce i Europie, które przy racjonalnym ich wykorzystaniu mogą się wzajemnie uzupełniać. Łubin żółty ze względu na nieco mniejsze wymagania glebowe wysiewany powinien być przede wszystkim na najsłabszych glebach, zaliczanych najczęściej do klasy bonitacyjnej VI lub słabej V. Natomiast łubin wąsko-listny ze względu na wyższe plonowanie, szybsze dojrzewanie i małą wrażliwość na antraknozę na pozostałych typach gleb.

Czytaj więcej...

Mieszanki strączkowo-zbożowe. Mogą być wprowadzone do 5-letniego programu rolno-środowiskowego w pakiecie „Rolnictwo zrównoważone, wariant 1.1 – zrównoważony system gospodarowania w celu przerywania monokultur zbożowych”. Uczestnictwo w tym programie upoważnia do otrzymania corocznie 400 zł za hektar upraw, a ponadto uprawa mieszanek pozostawia lepsze stanowisko pod uprawę zbóż i jest źródłem własnego białka w żywieniu zwierząt gospodarskich. Do uprawy na glebach lepszych klasy I-IVa poleca się mieszanki z udziałem grochu, a na glebach słabszych klasy IVb-VI z udziałem łubinu wąskolistnego.

Czytaj więcej...

Groch zajmuje dominującą pozycję wśród roślin strączkowych uprawianych w Polsce. Jako cenna roślina wysokobiałkowa charakteryzuje się bardzo dużą różnorodnością odmian i ich przydatnością co do kierunku uprawy i wykorzystania (jadalne, na paszę, jako suche nasiona i na zielonkę). Cechy te oraz osiągnięty postęp hodowlany są coraz bardziej zauważalne przez rolników i decydentów co może skutkować tendencją wzrostową powierzchni uprawy grochu, która w ostatnich dwóch latach była najniższą w ostatnim dziesięcioleciu.

Czytaj więcej...

Wymagania glebowe poszczególnych gatunków uprawnych roślin strączkowych, tj. łubinu żółtego, łubinu wąskolistnego, łubinu białego i grochu są diametralnie odmienne, mimo, że w systematyce botanicznej należą one do tej samej rodziny strączkowych – Leguminosae.

Czytaj więcej...

Nasiona łubinu wąskolistnego formy słodkiej są wartościowym materiałem paszowym do żywienia wszystkich gatunków zwierząt gospodarskich. Jego wartość i przydatność żywieniowa zależy od:

• odmiany,
• warunków glebowych i siedliskowych uprawy, 
• roku uprawy.

Czytaj więcej...

Rośliny strączkowe możemy zaliczyć do grupy upraw ekologicznych z trzech zasadniczych powodów:

• wytwarzania w brodawkach korzeniowych azotu symbiotycznego,
• pobierania z głębszych warstw profilu glebowego wypłukanych tam składników nawozowych, niedostępnych dla roślin zbożowych,
• poprawiania stanu zdrowotnego roślin zbożowych poprzez przerywanie monokultury zbożowej, co prowadzi do znacznego zmniejszenia zużycia skażających środowisko zapraw nasiennych i innych środków ochrony roślin.

Czytaj więcej...