Łubin wąskolistny i żółty stanowią dwa podstawowe gatunki uprawne łubinu w Polsce i Europie, które przy racjonalnym ich wykorzystaniu mogą się wzajemnie uzupełniać. Łubin żółty ze względu na nieco mniejsze wymagania glebowe wysiewany powinien być przede wszystkim na najsłabszych glebach, zaliczanych najczęściej do klasy bonitacyjnej VI lub słabej V. Natomiast łubin wąsko-listny ze względu na wyższe plonowanie, szybsze dojrzewanie i małą wrażliwość na antraknozę na pozostałych typach gleb.
Wielu doświadczonych rolników, znając już zalety i wady oby-dwóch gatunków, wysiewa na słabszej części pola, w praktyce często bliżej lasu, łubin żółty,natomiast na pozo stałej, większej części – łubin wąskolistny. Taki sposób zakładania plantacji ma oczywiście sens tylko w przypadkach, gdy powierzchnia każdej z nich będzie stosunkowo duża, co zapobiegnie rozdrabnianiu produkcji. Z punktu widzenia ochrony roślin taki sposób uprawy nie spowoduje dodatkowych utrudnień, gdyż dobór herbicydów zalecanych dla obu gatunków jest bardzo zbliżony, a fungicydów i innych środków wręcz identyczny.
Podstawową zaletą łubinu wąskolistnego jest jego wyższe plonowanie i szybsze dojrzewanie oraz zdecydowanie niższa wrażliwość na antraknozę łubinu niż łubinu żółtego, co zmniejsza koszty uprawy, a tym samym powoduje, że cena nasion siewnych jest znacznie niższa.
Łubiny podzielić można na trzy zasadnicze grupy: odmiany gorzkie (tradycyjne), odmiany słodkie rozgałęziające się (tradycyjne) oraz odmiany słodkie nierozgałęziające się (zwane często epigonalne lub samokończące).
Sprawdź, gdzie nabędziesz nasiona z HR Smolice, a jeśli jesteś ich sprzedawcą, poinformuj o tym rolników. Bądź widoczny oznaczając się na naszej mapie! Znajdź punkt sprzedaży najbliżej swojego miejsca zamieszkania.
